مصادیق جرایم اینترنتی

همزمان با پیشرفت تکنولوژی و به وجود آمدن اینترنت زندگی روز به روز برای مردم راحت تر و زمان تلف شده برای انجام کارها کمتر شد حتی در خیلی از موارد هزینه ها نیز کاهش یافت. کاربردهای اینترنت آنقدر وسیع است که در این مطلب مجال صحبت در مورد آن را نداریم. اما در کنار تمام مزایای اینترنت، خرابکاری ها، کلاهبرداری ها و اخاذی هایی نیز گاها در بستر اینترنت رخ می دهد که ایجاب می کند قوانین کشورها مواردی را مصادیق جرایم اینترنتی اعلام نمایند و مقررات و مجازات هایی را برای این موضوع مطرح کنند.

دنیای اینترنت و مسائل مربوط به آن از جمله قوانین و یا جرایم اینترنتی، نسبتا نوظهور هستند برای همین بسیاری از مردم با آن آشنایی چندانی ندارد و سوء استفاده از این مسئله زمینه ساز بسیاری از جرایم اینترنتی گشته است. در این مطلب ما قصد داریم شما را با مصادیق جرایم اینترنتی آشنا نماییم.

انواع مجرمان اینترنتی

مجرمان اینترنتی را با توجه به هدف ارتکاب جرم، می توان به دو دسته کلی تقسیم نمود. دسته اول کسانی هستند که صرفا برای سرگرمی و یا حتی اثبات توانایی مرتکب جرم می شوند. اینگونه مجرمان عموما نوجوانان و افراد تازه کار هستند که گاها کاملا بی خبر از وجهه مجرمانه بودن کار خود، صرفا به دلیل هیجانات مربوط به آن دست به این اقدامات می زنند.

دسته دوم کسانی هستند که کاملا برنامه ریزی شده و حرفه ای مرتکب جرم می شوند. عموما قصد این افراد سوء استفاده، ایجاد اختلال در یک سازمان، جاسوسی، کلاهبرداری و... است. گرچه دسته اول نیز به هرحال مجرم محسوب می شوند، اما بیشتر هشدار ما در مورد دسته دوم است که سوء نیت آنها مشهود است و بدون هیچ تخفیفی می توانند فرد یا سازمانی را به قعر دردسر و نابودی بکشانند.

نقش وکیل در کاهش جرایم اینترنتی

اولین چیزی که با شنیدن نام جرایم اینترنتی به ذهن خیلی از افراد خطور می کند هک، و اهداف مربوط به آن می باشد لازم به ذکر است که هکر ها همیشه مجرم نیستند، هکرها در اصطلاح به دو دسته کلاه سفید و کلاه سیاه تقیسم می شوند که کلاه سیاه ها در واقع همان کسانی هستند که در راستای اهداف شرورانه به سیستم ها نفوذ می نمایند. اهدافی مانند جاسوسی ، یا سرقت، تخریب و یا دست بردن در اطلاعات. این کارها گاها به صورت نفوذ خود هکر و شنود و مشاهده اطلاعات صورت می پذیرد و گاهی تنها یک ویروس یا تروجان می تواند هکر را به مقصود خود برساند.

مشهور ترین مورد نفوذ که در ایران مطرح می شود، جریانات مربوط به بدافزار استاکس نت است که در اواسط تیر ماه سال 89 در راستای نابود سازی نیروگاه اتمی بوشهر انتشار یافت.

اما از هکرهای کلاه سفید اگر بخواهیم بگوییم کار آنها قانونی و در واقع برای مقابله با هکرهای کلاه سیاه است. این هکر ها کارهایی مثل مسئولیت امنیت سیستم ها، تست نفوذ، بازپس گیری سیستم ها و اطلاعات از دست رفته و... را انجام می دهند.

فیشینگ

این مورد درواقع می تواند یکی از زیر مجموعه های مورد فوق باشد اما به دلیل اینکه امروزه در ایران به طرز وحشتناکی شیوع پیدا کرده است به صورت یک مورد جداگانه آن را ذکر می کنیم بسیاری از مردم بدون هیچ اطلاعاتی قربانی این شیوه کلاهبرداری می شوند.

به زبان خیلی ساده بخواهیم بگوییم فیشینگ درواقع همان گرگ در لباس بره است. در این نوع از هک، هکر یک رابط گرافیکی بسیار تر و تمیز و موجه درست می کند به عنوان مثال یک درگاه پرداخت بانکی، سپس با حیله و حقه های خاصی مشتری را به سمت وارد کردن اطلاعاتی که نباید افشا شوند می کشاند. مثلا در مورد درگاه بانکی تقلبی، ممکن است یک جنس ارزان به عنوان طعمه قرار دهد و مشتری به سمت خرید اینترنتی آن جذب شود.( فرقی نمیکند خرید چه مبلغی باشد) پس از وارد کردن اطلاعات کارت و رمز دوم، مشتری درواقع آن را به هکر تقدیم کرده است و باید با موجودی حساب خود خداحافظی کند.

نشر اکاذیب

اینترنت را دهکده جهانی می نامند، زیرا همچون یک دهکده کوچک که در آن همه از حال و احوال یکدیگر باخبر هستند و تمام اخبار به سرعت پخش می شود، در اینترنت نیز به سادگی می توان از هرکجای دنیا و اخبار مربوط به آن با خبر بود. تا اینجای کار همه چیز به خوبی پیش می رود اما خرابکاری زمانی شروع می شود که شخصی در این دهکده شروع به شایعه پراکنی نماید. شایعه مانند ویروس همه جا پخش می شود، هرچقدر هم برای مردم جذابتر و پر اهمیت تر باشد نشر آن زودتر صورت می گیرد.

نشر اکاذیب با اهداف متفاوتی صورت می پذیرد گاهی اصلا تاثیر خاصی ندارد گاهی اما ممکن است منجر به هتک حرمت یک فرد و ایجاد صدمات جبران ناپذیر به روحیه و زندگی وی شود. برخی شایعه ها در راستای پیش برد اهداف سیاسی و برخی برای اهداف اقتصادی شخص یا سازمانی خاص، به صورت هدایت شده ای پخش می شوند که ممکن است خسارت های زیادی برای مردم به وجود آورد. (مانند شایعه هایی که بازار خاصی را تحت تاثیر خود قرار می دهند.)

توهین در فضای اینترنت

گاهی برخی افراد در بستر اینترنت، (مثلا در یک فضای مجازی مثل اینستاگرام) شروع به توهین به فردی خاص و یا اعتقادات و مقدسات می نمایند که مصداق جرم اینترنتی محسوب می شود. البته اگر زمانی که این کار توسط افراد صاحب تریبون و شناخته شده انجام شود میزان حساسیت قضیه بیشتر می شود و پیگیری ها نیز بالطبع سخت گیرانه تر انجام میگیرد.

سو استفاده از داده های آپلود شده در فضای مجازی

هنگام آپلود عکس ها و اطلاعات خود در فضای مجازی باید بسیار هوشیار باشیم که چه اطلاعاتی را داریم برای عموم مردم به نمایش می گذاریم. گاهی برخی از این اطلاعات دردسر های وحشتناکی ایجاد می کند، از پست های خداحافظی مربوط به مسافرت ها که باعث می شود منزل خود را به یک لقمه چرب برای سارقان تبدیل نمایید گرفته تا حتی تصاویری که گویای محل رفت و آمد و زندگی افراد است که در بسیاری از موارد باعث شده متجاوزین به عنف به راحتی طعمه خود را انتخاب و پیدا نمایند.

قتل ها و اخاذی های اینترنتی

روابط اینترنتی هیچ وقت مورد تایید کامل هیچ فرهنگی نبوده است اما تا حدودی در کشور های جهان اول این جریان پذیرفته شده است. اما در کشورهای در حال توسعه و توسعه نیافته، روابط اینترنتی باعث دردسر هالی زیادی برای افراد بخصوص زنان و نوجوانان شده است. در کشور ما حتی خود کشی هایی نیز در نتیجه این روابط صورت گرفته است.

قربانیان که معمولا افرادی هستند که به دنبال پر کردن خلا های عاطفی خود می باشند و یا به خاطر سرگرمی و پر کردن اوقات تنهایی رو به ارتباط های مجازی می آورند پس از چند جلسه صحبت و جلب شدن اعتماد آنها، شکارچی شروع به کسب اطلاعاتی مثل عکس و فیلم جهت اخاذی می نماید و بعدا از رسیدن به مقصود شروع به تهدید انتشار اطلاعات و اخاذی می نماید.

روسپیگری اینترنتی

روسپیگری در برخی کشورها به عنوان یک حرفه پذیرفته شده است، اما در بسیاری از کشور ها مانند ایران، با این افراد برخورد قانونی می شود به همین دلیل بسیاری از افراد که به این فعالیت ناهنجار مشغول هستند برای جلب افراد و کسب درآمد از طریق اینترنت اقدام می نمایند هر چند در بسیاری از موارد برخی از این سایت ها یا کانال ها نیز تقلبی می باشد و از تصاویر و اطلاعات تقلبی برای کلاهبرداری از افراد فریب خورده استفاده می نمایند.

نقض حقوق مالکیت

دسترسی به اطلاعات در فضای مجازی بسیار سریع و راحت می باشد. در بین اطلاعاتی که در اینترنت دست به دست می چرخد گاها داده هایی پیدا می شوند که مالک آنها هیچ گونه رضایتی بابت انتشار رایگان اثر خود ندارد برای همین انتشار این گونه آثار جرم می باشد. این آثار می تواند شامل فیلم، کتاب، موسیقی، مقاله و.. باشد.

دسترسی غیرمجاز

برخی از صاحب اثران کارهای خود را در اینترنت به فروش می گذارند و برای دسترسی به آنها نیاز است مبلغی را پرداخت نماییم. برخی افراد با به کار بستن ترفند ها و ابزار خاص به صورت غیر مجاز به این فایل ها دسترسی پیدا می کنند.

انتشار محتوا برعلیه نهادها و مقامات دولتی و انتخابات

نشر هرگونه محتوا بر علیه نهادها و مقامات دولتی، شامل اهانت ، افترا، نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی جرم محسوب می شود. همچنین ایجاد پایگاه های اینترنتی تقلبی بانک و نهادهای دولتی نیز مصداق جرم می باشد.

نشر هر گونه محتوا در جهت منع انتخابات و یا دعوت به تجمعات اعتراضی و اعتصاب و هر اقدام دیگری که موجب اخلال در برگزاری انتخابات گردد جرم محسوب می شود.

حفظ حریم خصوصی

در دنیای مجازی به دلیل فعالیت کاربران در شبکه های مجازی و نیز موتور های جستوجوگری همچون گوگل اطلاعاتی از کاربر ذخیره می شود. شرکت های بزرگ با بررسی این داده ها و نیز تجزیه و تحلیل آن به آنالیز رفتاری کاربران دست پیدا می کنند. هر گونه استفاده از این نوع داده های کاربر بدون مجوز او جرم بوده و شرکت مورد نظر مورد پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.(مانند گوگل که با فروش اطلاعات کاربران خود به یک شرکت تبلیغاتی مجبور به پرداخت جریمه شد)

دنیای اینترنت و مسائل مربوط به آن به شدت وسیع می باشد، قطعا ما در این فرصت اندک مجال این را نداشتیم که در مورد تمام مصادیق جرایم اینترنتی و چند و چون آنها صحبت کنیم. توصیه می کنیم.

خلاصه

با پیشرفت اینترنت و فراگیر شدن آن بسیاری از مشاغل و افراد به این بستر روی آوردند که خود باعث روی آوردن افراد سودجو به این حوزه شده است.

افراد و سازمان های مختلف به صورت عمدی یا سهوی ممکن است برای کاربران مشکلاتی را ایجاد کنند. به همین دلیل قوانینی تحت عنوان مصادیق جرایم رایانه ای به وجود آمده است که به موجب آن افراد خاطی تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت.